BC Services Card
در ایام قدیم، یعنی تا همین 2-3 هفته پیش، سیستم استان بریتیش کلمبیا اینجوری بود که شما یه گواهینامه داشتی، با یه Care Card که همون کارت بیمهتون بود (تو اونتاریو بهش میگن OHIP)... یه کارتی هم بود به اسم BC ID که کسایی که گواهینامه نداشتن میتونستن از ادارهی ICBC بگیرن که به عنوان کارت شناسایی همیشه همراهشون باشه.
اما جدیدن (دقیقش رو بخوای از 15 فوریه 2013) دارن این کارتها رو یکی میکنن و همه رو جمع میکنن توی یه کارت شناسایی هوشمند عکسدار. اسمش رو هم گذاشتن BC Services Card.
ما که در بدور ورودمون برای فعال شدن بیمهی درمانیمون (MSP) اقدام کرده بودیم و فرمش رو پست کرده بودیم (یادم باشه ته مطلب در مورد این فرم هم یه چیزی بگم)، پریروز یه نامه برامون اومد که با دو تا کارت شناسایی، پاشید برید ICBC DLO (دفاتر مخصوص صدور گواهینامه) که ازتون برای سرویس کارد، عکس بگیرن. یه صورتحساب 120 دلاری هم باهاش بود که برای فعالسازی بیمه باید پرداخت میکردیم. (همینه دیگه! بخوای تو بریتیش کلمبیای زیبا زندگی کنی باید سر کیسه رو شل کنی T.T)
خلاصه که ما امروز صبح تشریف بردیم بانک و 120 دلار رو تقدیم کردیم و از تو صندوق اماناتمون مدارکمون رو برداشتیم و رفتیم دفتر ICBC تو تقاطع Burrard و West Georgia.
اونجا موقع ورود یه خانوم خیلی مهربونی ازت میپرسه چیکار داری، شما نامهت رو نشونش میدی و میگی اومدیم عکس بگیریم. ایشون هم یه شماره بهت میده میگه بشین تا نوبتت بشه. یه 5-6 دقیقهای که گذشت، صدامون زدن و خیلی روتین و سریع کارمون انجام شد. یه عکس بینهایت زشت هم همونجا ازمون گرفتن که هر چی هم گفتم دوباره بگیر و گرفت، باز خوب نشد که نشد! دیگه ما هم گفتیم لابد ایراد از قیافهمونه دیگه! و یکیش رو تائید کردیم. یه برگه بهمون داد با شمارهی بیمهمون که موقت ازش استفاده کنیم، خود کارت هم گفت تا 30 روز دیگه به دستمون میرسه. ما هم از 28 فوریه وارد شده بودیم، بیمهمون از اول ایپریل فعال میشه.
پ.ن. 1 - همونجا موقع نوبت گرفتن، ما از خانومه در مورد گواهینامه پرسیدیم که گفت گواهینامهی ایرانتون رو ببرید یکی از مترجمهای مورد تائید ما ترجمه کنه، فرمش هم بهمون داد که پر کنیم و کتابچهش هم داد که بخونیم. گفت با سابقهی رانندگی بالای 2 سال، یه سره میتونیم بعد از تست اطلاعات برید و Class 7 Road Test رو هم انجام بدین.
توی BC گواهینامه 3 مرحله داره. اول Learner's permit، دوم Novice Stage یا Class 7 و سوم Class 5. بین مرحلهی دوم و سوم هم باید 2 سال فاصله باشه، اما عملن محدودیت خاصی نداره. توی مرحلهی دوم شما باید الکل خونت صفر باشه، علامت N رو روی شیشه ماشینت نصب کنی، با هر دو دستت رانندگی کنی (یعنی مثلن موبایل دستت نباشه) و بیش از یه مسافر توی ماشینت نباشن. (مگر اینکه که یه سوپروایزر بالای 25 سال باهات باشه) تازه این محدودیت تعداد مسافر هم شامل اعضای درجه یک خانواده مثل زن و بچه و مادر و پدر نمیشه! شما یه لشکر خواهر و برادرات رو سوار ماشین کن ببرشون دور دور بازی، کسی بهت نمیگه بالای چشمت ابروئه! :دی
پ.ن. 2 - برای پر کردن فرم بیمهی درمانی، یکی از اعضای خانواده (تو این مورد، من) باید بشه اپلیکنت اصلی و بقیه رو به عنوان همسر و بچه تو همون فرم ذکر کنه. بعد موقعی که میرید عکس بگیرید ازتون میپرسه یه کارت می]خواین یا 2 تا کارت جدا. که خب بالطبع ما گفتیم دو کارت جدا و باقی ماجرا همانگونه رفت که ذکر شد.
به امید اینکه کار منتظرا زود درست بشه و اونایی که رسیدن اینور شاد شاد باشن :)
هجرت از سرزمین مادری شاید بزرگترین و سختترین تصمیمی باشه که یه نفر میتونه بگیره... من و همسرم به امید آرامش و آیندهای بهتر این تصمیم رو گرفتیم و امروز که رفتنمون قطعی شده، بیش از پیش از راهی که رفتیم مطمئن هستیم.